Het Herfstkamp is zowel een leuke als emotionele week voor de kinderen en de vaders: “Doordat we die week dagelijks bij de vaders zijn, ontstaan er intensieve en diepgaande gesprekken tussen vader en kind. Als vrijwilliger doet dat ook wat met je.” Annet maakte een situatie mee waarin één van de kinderen op de laatste dag door een ongelukje boos en verdrietig van tafel liep, nadat zijn vader vertelde dat ‘het huilen nu klaar was’. Ze liep achter het jongetje aan en hij vertelde haar uiteindelijk dat “niemand naar hem luistert!”. Ze bleef bij hem en liet hem zijn verhaal doen, waarna ook de vader kwam kijken hoe het ging. Het jongetje stuurde zijn vader in eerste instantie boos weg. Uiteindelijk heeft Annet weten uit te leggen aan het jongetje dat zijn verdriet en boosheid er mochten zijn en dat het goed was om aan zijn vader uit te leggen wat hem dwarszat: “Toen begon zijn zoontje alle boosheid, irritaties en verdriet richting zijn vader er eindelijk uit te gooien. In de korte gesprekken waarin het zoontje zijn vader opzoekt in de gevangenis, worden dit soort gesprekken niet gevoerd. Dan is het kort en willen ze het vooral gezellig hebben. Zo fijn, er is voor deze jongen zo veel geheeld door dit eindelijk te kunnen uiten”, geeft Annet aan. Ook merkt ze dat dit soort gesprekken veel doen voor de achtergebleven moeders. Zij sprak de moeder later over dit voorval en ook zij was zo opgelucht dat dit eindelijk was gebeurd. “Het zoontje uitte zijn woede telkens tegen haar. Terwijl de moeder ook al op haar tenen loopt”, vertelt Annet.
Ze ziet tijdens deze weken de boze, stoere maskers van de kinderen verdwijnen en de zachtheid en de echte emoties opkomen. Aan het eind van de week ziet ze ook wat het met de vaders doet: “Ook de vaders waren duidelijk aangeslagen bij het afscheid nemen, sommigen ook vol in tranen. Er heerst vooral een goede sfeer: kinderen kunnen ook gewoon kind zijn en merken niets van de ‘gevangenissfeer’, heb ik het idee. De ruimte is gezellig aangekleed en de vaders en kinderen gaan ongedwongen met elkaar om. De vaders weten weer waar ze het allemaal voor doen!”
Na een week vindt de evaluatie plaats met de vaders. Ze hebben het allemaal als een bijzondere, waardevolle week ervaren. Annet vindt het Herfstkamp een mooi initiatief en is dankbaar dat zij hier onderdeel vanuit mag maken: “Het geeft mij een goed gevoel. Ik kan in zo’n week zoveel betekenen voor de kinderen en zeker ook voor de vaders. Deze zijn ook zeker dankbaar en bewust dat wij dit als vrijwilliger voor hun doen. Dat wij onze tijd in hun investeren”.
Herfstkamp en Lentekamp
Het Herfstkamp wordt sinds 2019 door Exodus Nederland in samenwerking met Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) georganiseerd, en vindt plaats tijdens de herfstvakantie in de PI's in Vught, Veenhuizen en Nieuwegein. Dit jaar vindt het kamp voor het eerst in het voorjaar plaats onder de noemer Lentekamp. Het doel is om kinderen ‘gewoon even kind’ te kunnen laten zijn en vaders te ondersteunen in hun rol als ouder. Door samen diverse activiteiten te ondernemen kan de relatie tussen vader en kind versterkt worden en kan de vader zijn vaderrol weer oppakken. De vaders worden hierbij begeleid door vrijwilligers van Exodus.