Keer op keer ging Ralph de mist in, maar dit keer zet hij alles op alles om te veranderen. ‘Toen mijn zoontje twee jaar geleden werd geboren, ging bij mij de knop om. Ik wil er alles aan doen om een goede vader voor hem te zijn. Huisje, boompje, beestje: dat is wat ik wil.’
Negatieve spiraal
Ralph had ruim tien jaar lang een alcoholverslaving en belandde daardoor keer op keer in dezelfde negatieve spiraal. Op dit moment woont hij nog in het Exodushuis in Den Bosch, maar hij is hard op weg om op eigen benen te staan. ‘Ik werkte vroeger in het stratenmakerbedrijf van mijn oom, maar daar had ik het flink verpest. Het leek onmogelijk weer een werkplek te vinden in het grond- en straatwerk. Door de begeleiding van Exodus is het toch gelukt: ik heb een baan en het contact met mijn oom is weer hersteld.’
Erbij horen
Toen Ralph bij stratenmakerbedrijf Smulders begon, heeft hij zijn verhaal aan collega’s verteld. ‘Ik ben vanaf het begin heel transparant geweest. Soms vragen collega’s ernaar en dan vertel ik hoe diep ik in de problemen zat en hoe ik langzaam mijn leven weer op de rit probeer te krijgen. Binnen het straat- en grondwerk heerst een eigen cultuurtje. De jongens zijn recht voor zijn raap, eerlijk en kunnen nogal raak uit de hoek komen. Daar moest ik wel aan wennen, ik was vroeger iemand die alles opkropte en er vervolgens te lang mee rondliep. Nu heb ik geleerd om aan te geven wat mij dwars zit. Langzaam begin ik me onderdeel te voelen van deze cultuur, van dit wereldje. Dat ik erbij hoor, dat ik één van hen ben.’
Zelfvertrouwen
Ralph: ‘Ik ben perfectionistisch, wil alles goed doen. Maar ik moet leren dat fouten maken erbij hoort, dat ik niet meteen hetzelfde werktempo kan volhouden als de rest van de jongens. Ik krijg steeds meer vertrouwen en daarmee ook meer verantwoordelijkheden. Steeds vaker durf ik hardop te zeggen dat mijn droom van huisje, boompje, beestje wel eens echt zou kunnen uitkomen.’
