In de aanloop naar de verkiezingen van 20 maart 2019 voor de provincie, overweeg ik wel eens dat een rol in de politiek mij best aanspreekt. Meedenken en meebeslissen, in het grote of hele kleine. Inhoudelijk debat en invloed in de samenleving. Samen met andere politici bijdragen aan een waardevolle samenleving met ruimte voor allen, een veilig en prettig leefklimaat en steun voor hen die het niet goed redden.

Maar vandaag niet, vergeet het maar! Ik moet er niet aan denken momenteel. En natuurlijk heeft dat te maken met de presentatie van een aantal landelijke politici en met wat zij zeggen. Niks inhoudelijk debat of samenwerken, slechts scoren ten koste van anderen. En natuurlijk is deze observatie niet nieuw en gaat het in de samenleving al vaak over het afglijden van de politieke moraal. Maar deze keer weer, komt een aantal gemaakte opmerkingen binnen bij mij.

Forum voor Democratie koppelt het vreselijke incident in Utrecht van afgelopen 18 maart aan het beleid van de regering. Wat een ongelofelijke kille en 'gestoorde' opmerking. De PVV vraag zich af hoe het toch mogelijk is dat de verdachte ZOMAAR vrij rondliep. Impliciet wordt daarmee gezegd dat het incident voorkomen had kunnen worden.

Er ontstaat een ongekende woede in mij over deze opmerkingen. Woede omdat koppelingen worden gemaakt die wat mij betreft niet kloppen en nog meer schade zullen aanbrengen in onze prachtige samenleving. Er zijn nu misschien wel mensen die aangestoken worden door deze ‘haat koppelingen' en een besluit nemen iets gruwelijks te doen. Het was misschien eerst nog een idee, maar wellicht gevoed wordt de werkelijkheid. Kwaad wordt vaak met kwaad vergolden. Ik hoop zo dat dit niet zal gebeuren.

Woede, ook omdat vele mensen door deze partijen te kakken worden gezet. Mede politici, bestuurders, gewone eerzame burgers en wij die werken in het strafrecht systeem. Elke dag worden er op veel plekken moedige keuzes gemaakt. Met oog op het perspectief van een verdachte/ dader, rekening houdend met de slachtoffers en gericht op de veiligheid in de samenleving. Deze moedige keuzes zijn soms (meestal achteraf) gezien niet goed geweest of zijn niet goed uitgepakt. Soms met zeer ernstige gevolgen. Maar moeten de mensen die in het belang van de samenleving het lef hebben deze keuzes te maken (impliciet) ook de schuld krijgen van wat zieke en gestoorde mensen doen? Ik dacht het niet!

Er zijn gelukkig ook andere politici die beheerst deze partijen aanspreken op hun gedrag. Of dat helpt weet ik niet, maar dat het moet en dat telkens weer, lijkt mij duidelijk. Soms veranderen mensen en hun meningen. Er zijn politici die het genuanceerde verhaal vertellen en hebben geleerd hun boosheid onder controle te houden, knap. En het gaat mij nu helemaal niet om partijpolitiek maar om het opstaan tegen ongefundeerde niet behulpzame opmerkingen.

Mijn woede motiveert mij ook alleen maar weer meer om met Exodus en onze ketenpartners vol overtuiging ons werk te doen. Dat hebben deze twee partijen met hun lompe opmerkingen dan toch maar bereikt. En mijn ambitie om ooit wellicht iets in de politiek te gaan doen, is ook alleen maar weer toegenomen. Ik zou deze partijen bijna (ironisch) willen bedanken, maar het onderwerp is hiervoor echter te serieus.

Er valt nog zoveel te zeggen over de wereld waarin wij werken. Het specifieke unieke verhaal van elke dader, de onderbouwing van bepaalde keuzes, de achtergrond en bedoeling van onze rechtstaat en hoe uiteindelijk investeren meer effect heeft dan afschrijven. Misschien kom ik daar nog wel eens mee. Nu moest eerst die woede worden gekanaliseerd.


Marc Groenendijk
Directeur-bestuurder Exodus Midden Nederland

Deze blog is terug te lezen op de LinkedIn-pagina van Marc.